Համաշխարհային մամուլը գրում է, որ մայրաքաղաք Դամասկոսը գրավված է, իսկ նախագահ Ասադը հեռացել է երկրից։

«... Անմոռանալի է այն ոգևորությունը, որով 2009 թ. հունիսի կեսին ... Երևան ժամանած Սիրիայի նախագահ Բաշար ալ-Ասադը պատմում էր Թուրքիայի հետ բացվող բարեկամության նոր հեռանկարի մասին ու վկայակոչելով Դավութօղլուի «զրո պրոբլեմ հարևանների հետ» տեսությունը՝ Սերժ Սարգսյանին փաստարկում, թե ինչու Սիրիան չի կարող գնալ Հայոց ցեղասպանության ճանաչմանը։ Նույնքան անմոռանալի էր այդ առանձնազրույցի ժամանակ Սարգսյանի կանխատեսումը. - Դուք թուրքերին լավ չեք ճանաչում։ Կգա ժամանակը, և արդյունքով կդատենք։

Ցավոք, տարածաշրջանում լարվածության ֆոնի դրամատիկ զարգացումը գուժում է ապագայում նոր հակամարտության օջախների բռնկման մասին։

Սիրիայում թուրքական ահաբեկչական խմբավորումները գրոհում են հյուսիսից և հարավից:

Ըստ ամերիկյան New York Times պարբերականի անանուն աղբյուրների՝ Իրանը սկսել է Սիրիայից դուրս բերել իր հրամանատարներին և զինվորական անձնակազմը, քանի որ այլևս հնարավոր չի համարում պահպանել նախագահ Ասադի իշխանությունը։

Ես չգիտեմ՝ կկարողանա՞ արդյոք Ասադի իշխանությունն այս անգամ էլ դուրս գա ճգնաժամից, բայց եղածն արդեն բավական է, որպեսզի հստակ լինի մեկ բան. մեծ առևտուր է տեղի ունեցել և այդ առևտրում վաճառվել են Սիրիայի շահերը։ Ավելի ճիշտ, հենց ինքը՝ Սիրիան։

Պատմական ճշմարտության խլացուցիչ աղաղակն ու առաջ մղվող սպառնալիքները անզոր ու անհավասար պայքարի մեջ են «Հովիկ Ազազարյան» և հանրային ուշադրությունը շեղող ու ազգային զգոնությունը թուլացնող այլ արհեստական ու մանր օրակարգերով հանրային կյանքը հագեցնելու այսօրվա պարտադրվող իրականության հետ...

Մինչ շատերը հապաղում են ասել, որ Հալեպի առումը ուղիղ թուրքական հարձակման արդյունք է, որն իրականացվում է պրոքսի ահաբեկչական խմբերի միջոցով, մենք պետք է հիշենք Թայիփ Էրդողանի մեկ ամսվա վաղեմությամբ արված հայտարարությունը.

Սիրիայում պրոթուրքական ահաբեկչական խմբերի հարձակումների ֆոնին, Իսրայելը ևս, Սիրիայի մի քանի տեղամասում հարվածներ է հասցրել:

Վրաստանում այսօր վճռվում է Անդրկովկասի և Հյուսիսային Կովկասի հետագա ճակատագիրը, այդ թվում նաև Հայաստանի։